Γιατί το openSUSE GNOME υπερτερεί των άλλων διανομών

Όπως γνωρίζετε οι περισσότεροι, χρησιμοποιώ GNOME εδώ και χρόνια. Επίσης θα γνωρίζετε ότι χρησιμοποιώ και openSUSE ως βασική διανομή πλέον. Πάντα είχα έναν δίσκο ή partition ή εικονική εγκατάσταση με Arch διότι πάντα έβαζε την τελευταία έκδοση GNOME ενώ έπρεπε να περιμένω την νέα έκδοση openSUSE που θα περιείχε τη νέα έκδοση GNOME ή θα φτιάχνανε ένα αποθετήριο (ποτέ δεν μου άρεσε να προσθέτω αποθετήρια για να βάζω νέα έκδοση γραφικού). Όμως πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Στην έκδοση GNOME 3.16, το openSUSE με τις τεχνολογίες που έχει προσαρμόσει, κατάφερε να το εισάγει πρώτο σε working διανομή από όλες τις υπόλοιπες διανομές.
Πιθανό να γνωρίζετε ότι αναβαθμίστηκε ο ρόλος του αποθετηρίου Tumbleweed πλέον και θεωρείται ως αυτόνομη έκδοση της διανομής. Αποτελεί την κυλιόμενη έκδοση. Τι σημαίνει αυτό; Ότι σταθερό βγαίνει από το δοκιμαστικό αποθετήριο, εισέρχεται εδώ. Πως γίνεται η διαδικασία σταθεροποίησης; Αυτό θα το γράψω σε άλλο άρθρο αλλά αυτό που μετράει είναι ότι περνάει από 4 τουλάχιστον ελέγχους και έναν έλεγχο σταθεροποίησης. Οπότε όταν περάσει χωρίς σφάλματα, είναι έτοιμο προς χρήση. Το θετικό στην υπόθεση είναι ότι τους ελέγχους τους κάνει και μηχανή, οπότε δεν σπαταλάται χρόνος.

Ας παραμερίσουμε τα εργαλεία που έχει η κάθε διανομή (πχ στην περίπτωση του openSUSE είναι το YaST) και ας επικεντρωθούμε στο καθαρό GNOME και τα εργαλεία του. Η μεγάλη διαφορά είναι στο μενού των ρυθμίσεων χρήστη.

Στην φωτογραφία βλέπουμε τις ρυθμίσεις χρήστη στην διανομή arch linux.


Στην φωτογραφία βλέπουμε τις ρυθμίσεις χρήστη στην διανομή openSUSE.


Ας ξεκινήσουμε τι διαφορές:

1. Στην κατηγορία προσωπικά βλέπουμε
- Αναζήτηση και ευρετηριοποίηση
- Επεξεργαστής dconf
- Εργαλείο μικρορυθμίσεων (gnome-tweak-tool)
- Κυρίως μενού (menulibre ή alacarte)

Τα 3 τελευταία πρέπει να τα εγκαταστήσετε σε μερικές διανομές. Ειδικά το gnome-tweak-tool που διαχειρίζεστε τα θέματα, γραμματοσειρές, extensions, είναι σουπερχρήσιμο.
Χρήσιμο βέβαια είναι και το menulibre για να δημιουργείτε κάποιον εκκινητή ενός προγράμματος κλπ. Σε ορισμένους που τους αρέσει να πειράζουν είναι και το dconf. Βέβαια όπως αναφέρθηκε, σε άλλες διανομές, αυτά πρέπει να τα εγκαταστήσετε μόνοι σας.

2. Στην κατηγορία σύστημα
- YaST (αυτό μπορείτε να το βρείτε μόνο σε openSUSE, οπότε δεν μετρά στις συγκρίσεις μας).
- Πηγές πακέτου (βγάζει την λίστα με τα ενεργοποιημένα αποθετήρια).